|
|
|
|
Rurigi school Kenia.
Bouw van de school in 2015.
Rurigi school Kenia.
Rev. David Muhia Academy, Rurigi, Burnt Forest, Kenya
Historische achtergrond
Het dorpje Rurigi is een kleine enclave van de Kikuyu-stam in een gebied waar hoofdzakelijk leden van de Kalenjin-stam wonen.
De twee stammen zijn in Kenia vaak in etnische conflicten verwikkeld.
De Kikuyu bevolking van Rurigi is er gekomen toen de blanke Zuid-Afrikaanse boeren daar een grote farm hadden, en zij arbeiders uit de Kikuyu gebieden hadden laten komen. Bij het vertrek van de Zuid Afrikanen in de jaren zestig, toen Kenia onafhankelijk werd, hebben de arbeiders de farm gezamenlijk gekocht en de grond onderling verdeeld. De huidige bevolking is dus agrarisch, met kleine stukjes grond die inmiddels alweer onderverdeeld zijn onder de volgende generatie. Er is veel armoede.
Het dorp is in de eerste dagen van 2008 platgebrand door de vijandelijke buren, de Kalenjin. Er waren verkiezingen geweest, waarbij de Kalenjin hadden verwacht te winnen, maar waar toch de Kikuyu kandidaat verkozen werd verklaard, de dag na Kerst. Naar het gevoelen van de Kalenjin was dat diefstal.
Ongekende etnische onrust brak uit in grote delen van het land, met ernstige vormen van geweld tussen Kalenjin en Kikuyu.
Bewoners van de omliggende dorpen hebben de 350 huizen van Rurigi met de grond gelijk gemaakt. Ook de kerken werden verwoest en van de primary school stonden alleen de muren overeind.
De bevolking is gevlucht, en heeft een aantal maanden in tentenkampen gewoond. Na enkele maanden heeft de regering hen met vrachtwagens naar het dorp teruggebracht, waar ze in twee groepen met hun tent bij elkaar bleven wonen, en niet naar hun boerderijtje en akker durfden terugkeren.
Rurigi, augustus 2008
Samen met de Keniaanse predikant ds. David Muhia, een jarenlange bevriende collega, hebben we getracht om het dorp weer overeind te helpen. Door middel van diaconale acties in de kerken van Barendrecht is er geld bijeen gebracht. Gedurende twee plant- en oogstseizoenen is er geïnvesteerd in het hervatten van de hoofdactiviteit: verbouwen van groenten en maïs. Dat stimuleerde de bevolking terug te keren naar hun akker. De regering heeft voor hen eenvoudige nieuwe huizen gebouwd. En zo kwam langzaam het leven van het dorp weer op gang.
Bouw van een school
In 2013 ontstond het idee om een school voor het dorp te bouwen. We hadden geholpen om de verschrikkingen van het recente verleden te overkomen. We wilden nu iets doen als signaal van hoop voor de toekomst. Onderwijs is hét middel om in Afrika hoop te creëren. Maar de lokale scholen op het platteland zijn van een erbarmelijke kwaliteit.
Het stichten van een goede private school in Rurigi zou daarmee twee doelen kunnen dienen. Naast het geven van goed onderwijs kan zo’n school ook een brugfunctie in de etnische conflicten vervullen. Want ook de omliggende dorpen zullen van zo’n school gebruik willen maken en er hun kinderen brengen. Daar waar kinderen thuis de vijandschap tegen de stam van het buurdorp met de paplepel ingegoten krijgen, leren ze op school dat het kind dat naast hen in de bank zit een vriend kan zijn. De school als plek van verbinding.
Eind 2014 kwam van een fonds in Nederland een bedrag van € 50.000,- ter beschikking om de primary school te bouwen, en in de loop van 2015 werd de school daadwerkelijk gebouwd.
In januari 2016 ging de school open, hoewel de bouw nog niet helemaal voltooid was. Met slechts 15 leerlingen, verdeeld over 4 klassen vanwege een afwachtende houding van ouders, en een onvoltooide school. Drie leerkrachten, en een watchman. Het schooljaar loopt in Kenia evenwijdig aan het kalenderjaar.
Inmiddels, januari 2020, is de school gegroeid naar een kleine 200 leerlingen, en volledig operabel in alle 10 klassen, en verwachten we een doorgroei in de komende jaren.
In 2019 is een ‘boarding-facility’ gebouwd: twee slaapzalen. De leerlingen van de twee hoogste klassen worden in Kenia bijna steevast naar een internaat gebracht om zo extra aandacht aan leren te kunnen geven, omdat de thuissituatie daar geen mogelijkheden toe biedt.
Bekostiging
De regering van Kenia staat het stichten en onderhouden van private scholen toe, maar bekostigt dan het onderwijs niet.
Voor de lopende kosten van:
- salaris leerkrachten
- salaris overig personeel, als bewaking en keukenpersoneel
- leermiddelen
- onderhoud
- voedselvoorziening
- etc.
is de school aangewezen op de inkomsten van schoolgelden. Een voedselprogramma op school, met een beker pap in de morgen en een lunch, is een gebruikelijk gebeuren op alle scholen in Kenia, en ook noodzakelijk in een arme omgeving waarin deze school staat.
De schoolgelden worden bewust op het allerlaagste niveau gehouden, omdat de bevolking van het dorp en de omliggende dorpen arm is. Zo krijgen zoveel mogelijk kinderen kansen.
Op dit moment, schooljaar 2020 wordt een schoolgeld van € 100,- per jaar geheven. In het schooljaar 2019 is bijna ‘break-even’ gedraaid. Alleen een tegenvaller in de bouw van de slaapzalen, die niet door de sponsor waren voorzien, zorgde er voor dat er nog een tekort was. Maar voor 2020 is er goede hoop dat de lopende kosten uit de schoolgelden betaald kunnen worden.
Maar: tot nu toe moet de school het doen met een minimum aan leermiddelen. Leerlingen moeten vaak met z’n drieën een boek delen. Voor de kleintjes in de laagste klassen zijn er nauwelijks goede speel- en leermiddelen.
Ook andere noodzakelijke investeringen moeten met geld van buiten worden gedaan.
Eigendomsstructuur
De school is eigendom van een kleine ‘Company limited by guarantee” dat is een soort zakelijke stichting zonder winstoogmerk, waarbij de shareholders garant staan in een eventueel faillissement. Aanvankelijk waren er drie shareholders: de Keniaanse predikant en mede-initiatiefnemer, een Keniaanse ‘elder’ afkomstig uit het dorp, en ondergetekende als mede-initatiefnemer.
In maart 2019 overleed plotseling de Keniaanse predikant. De bureaucratische beslommeringen rond de inschrijving van de company waren bijna rond, toen dit gebeurde. Wel waren de stukken allemaal getekend. Maar dit betekende dat we in 2019 een aantal zaken opnieuw moesten regelen.
De school heeft de naam van de overleden mede-initiatiefnemer gekregen: Rev. David Muhia Faith based Academy.
In Nederland is een kleine stichting die geholpen heeft om de gelden die ter beschikking kwamen voor de bouw van de school en later de slaapzalen, op een goede manier door te sluizen naar Kenia: stichting AmumA. Omdat deze stichting eigenlijk een ander doel had, is er afgesproken dat die na de bouw van de school opgeheven zou worden. Dat is op dit moment in bespreking. Een nieuwe stichting wordt opgezet die, in tegenstelling tot de oude, wel een ANBI status zal kunnen aanvragen.
Noodzakelijke investeringen
Om de snel groeiende school, die in een grote behoefte voorziet, en ook op een prachtige wijze het doel van de verbinding tussen de stammen weet te realiseren (inmiddels is de helft van de leerlingen Kikuyu en de helft Kalenjin) zijn nog wel investeringen nodig die de kwaliteit van de school op beter niveau brengen.
- Een goede keuken. Op dit moment wordt het eten voor de morgenpauze en de lunch bereid in een provisorisch onderkomen, waarbij de pannen op stenen staan waaronder hout gestookt wordt. De rook wordt onvoldoende afgevoerd, en vormt een gezondheidsrisico voor het personeel. Ook de hygiëne kan onvoldoende worden gewaarborgd.
Kosten: ongeveer € 8.000,-
- Aanschaf van speel- en leermiddelen, en de noodzakelijke voorzieningen om dat goed op te bergen.
Kosten: ongeveer € 4000,-
- Aanschaf van een tractor met een aanhanger als wagon. Om zeker de kleine kinderen uit de omliggende dorpen op de school te kunnen krijgen moet de drempel van de reis die in de regentijd voor hen niet doenlijk is, worden weggenomen. De wegen zijn onverhard, en in de regentijd bijna onbegaanbaar. Schoolvervoer d.m.v. van een tractor kan een behoorlijke ‘boost’ aan de school geven.
De tractor kan middels verhuur worden gebruikt door de plaatselijke bevolking en de aangrenzende secundary school. Op die manier kunnen de lopende kosten mede worden betaald.
Kosten: ongeveer € 18.000,-, inclusief de bouw van een goede afgesloten stallingsplaats
- Het boren van een waterbron. Bij de aangrenzende school voor voortgezet onderwijs is een aantal jaren geleden door de regering een bron geboord, en onze school zou daar gebruik van mogen maken. Het dorp ligt op een heuvel en heeft weinig natuurlijke waterbronnen, en er moet diep geboord worden. Men is bij de eerste signalen van water gestopt met boren, maar achteraf is gebleken dat de boring onvoldoende diep is, en dat in de droge tijd van januari t/m april het water op raakt.
Een nieuwe boorput met pomp en waterreservoir zal een enorme verlichting zijn voor 4 partijen: de school voor voortgezet onderwijs, de basisschool van de regering en ‘onze’ basisschool. Totaal ongeveer 1500 leerlingen. En de lokale bevolking die in de droge tijd grote problemen heeft om water te vinden.
Kinderen die op school onvoldoende schoon water kunnen drinken kunnen ook niet optimaal scoren in het onderwijs…
Kosten: ongeveer € 22.000,- een grote investering maar met een zeer groot bereik.
We hopen voor dit buitengewoon waardevolle project sponsoren te vinden, die mee helpen bouwen aan de toekomst. Tegelijk mag worden aangenomen dat de school in de toekomst ook helemaal op eigen benen kan staan, en mogelijk zelfs de kansen voor nog meer leerlingen te vergroten, een ook noodzakelijke onderhouds- en uitbreidingsinvesteringen zelf kan bekostigen.
Januari 2020
Ds. Philip van Wijk
Uiterdijk 211
3195GL Pernis-Rotterdam
Tel. +31 6 55 70 22 29
| | terug
|
| |
|
|
|
|
26-04-2024
om
19:30h
